مقالات

کاربرد زایلین

کاربرد زایلین

زایلین چیست؟

زایلین یک مایع بی رنگ ، با بوی شیرین ، قابل اشتعال و سمی است که در آب غیر محلول است اما با بسیاری از حلال های آلی محلول است. زایلین معمولاً به عنوان حلال لاک ها و سیمان های لاستیکی استفاده می شود. اصطلاحا زایلین ، به گروهی از مشتقات بنزن که دارای سه ساختار ایزومری دی متیل بنزن هستند ، به عنوان حلال ، به عنوان اجزای سوخت هوانوردی ، و به عنوان مواد اولیه برای تولید رنگ ها ، الیاف و … مورد استفاده قرار می گیرد.

خواص شیمیایی

زایلن در ساخت فرآورده های مختلف نفتی و به عنوان ناخالصی بنزن و تولوئن رخ می دهد. این یک مایع بی رنگ و قابل اشتعال است. زایلن تجاری ترکیبی از سه ایزومر است ، یعنی ارتو ، متا و پارا ایزومر. این گیاه به طور گسترده در صنایع مختلف همراه با رنگ ، لاستیک ، جوهر ، رزین ، چسب ، پوشش کاغذ ، حلالها و امولسیفیک ها مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین از زایلن به عنوان ماده اولیه مهم در ساخت پلاستیک سازها ، پلی استرهای تقویت شده با شیشه و رزینهای آلکیدی استفاده می شود.

 

کاربرد زایلین

  • زایلین یکی از حلال های مهمی است که اجزای اصلی نفت خام میباشد

  • زایلین در صنعت تولید چسب برای کاهش ویسکوزیته و تولید این پلیمر مورد نیاز است.

  • زایلین به عنوان حلال در صنایع چاپ ، لاستیک ، رنگ و چرم استفاده می شود.

  • در صنعت تولید پوشش های ضد آب و لوله های خط انتقال زایلن به میزان زیاد مورد استفاده قرار میگیرد.

  • زایلین ماده خام تولید اتیل بنزن نیز میباشد

  • در مقادیر کم در سوخت هواپیما، بنزین و دود سیگار کاربرد دارد.

  •  در دندان پزشکی در آزمایشگاه بافت شناسی برای پردازش بافت ، رنگ آمیزی و پوشش لغزش استفاده می شود.

  •  در درمان مجدد ریشه به عنوان حلال توسط گوتا پرکا استفاده می شود.

  • شستشو ی تجهیزات حمل و نقل شامل تمیز کردن داخل کامیون ها، ریل های راه آهن، ظروف چند وجهی مخازن هواپیما، ظرف رنگ های قدیمی، همه و همه کاربردهای زایلین همانند اتیلن گلایکول و تولوئن میباشد.

  • جداسازی پارازایلن، اورتوزایلن و متازایلن : عمده مصرف مخلوط زایلن جهان مربوط به تولید ایزومرهای مختلف زایلن یعنی پارازایلن، ارتوزایلن و متازایلن می‌شود که به ترتیب در تولید ترفتالیک اسید، فتالیک اسید و ایزوفتالیک اسید کاربرد دارند. کاربردهای نهایی این محصولات به تولید رزین‌های پلی‌اتیلن ترفتالات، پلاستیزرهای پی‌وی‌سی و کوتینگ سطوح پلی‌استری می‌باشد.

عوارض زایلین بر انسان ها و حیوانات

قرار گرفتن در معرض زایلن باعث سمیت و اثرات منفی بر سلامتی حیوانات و انسان می شود. قرار گرفتن در معرض حاد و مزمن در برابر زایلن اثرات منفی بر روی پوست و دستگاه تنفسی حیوانات و انسان می گذارد. قرار گرفتن در معرض طولانی مدت در اثر زایلن اثر سوزش ، خشک شدن ، ضعف پوست ، سوزش چشم ، احتقان ریه ، تحریک CNS ، افسردگی ، خونریزی مخاطی و آسیب خفیف کبد را به دنبال دارد. زایلن روی مغز تأثیر می گذارد. مقادیر زیاد در معرض قرار گرفتن در معرض دوره های کوتاه مدت (۱۴ روز یا کمتر) یا دوره های طولانی (بیش از یک سال) می تواند باعث سردرد ، عدم هماهنگی عضلات ، سرگیجه ، گیجی و تغییر در تعادل فرد شود.

قرار گرفتن در معرض افراد در معرض مقادیر بالای زایلن برای دوره های کوتاه مدت همچنین می تواند باعث تحریک پوست ، چشم ها ، بینی و گلو شود. مشکل در تنفس؛ مشکلات ریه ها. تأخیر در زمان واکنش. مشکلات حافظه؛ ناراحتی معده؛ و احتمالاً در کبد و کلیه تغییر می کند. این می تواند باعث بیهوش شدن و حتی مرگ در سطوح بسیار بالا شود.

مطالعات مربوط به حیوانات متولد نشده نشان می دهد که غلظت بالای زایلن ممکن است باعث افزایش تعداد مرگ و میر و تاخیر در رشد و نمو شود. در بسیاری از موارد ، همین غلظتها باعث آسیب مادران نیز می شود.

استفاده از آب های زیرزمینی آلوده نیز به عنوان منبع آب می تواند عوارض جانبی به دنبال داشته باشد.

 

نکات ایمنی زایلین

خطر آتشگیری

  • مایع قابل اشتعال است.

  • بخارات این ماده در دمای کمتر از 17 درجه سانتی گراد می تواند با هوای اتاق مخلوط انفجاری تشکیل دهد. همچنین بخارات این ماده می تواند توسط تخلیه الکتریسیته ساکن محترق شود.

نحوه مناسب اطفا

  • کربن دی اکساید، پودر مواد شیمیایی خشک، فوم، اسپری یا مه آب. آب ممکن است بی اثر باشد زیرا توانایی خنک کردن و سرد کردن این ماده را تا زیر نقطه اشتعال ندارد.

تماس با چشم

  • این مایع در مطالعات آزمایشگاهی بر روی حیوانات سبب تحریکات مختصر چشم شده است. تحریکات چشمی در اثر بخارات این ماده و در غلظت های کمتر از 200 ppm می باشد.

  • سریعا چشم های آلوده را به مدت 15 دقیقه با آب ولرم شستشو داده، پلکها باز نگه داشته شوند. اگر تحریکات چشمی باقی مانده بود به پزشک مراجعه شود.

  • نحوه حفاظت : تماس با این مایع سبب تورم جدی پوست و ناراحتی چشم می شود; بنابراین باید از عینک محافظ با قاب دور چشم استفاده شود. در اکثر مواقع محافظ صورت ضروری است.

بلعیدن و خوردن

  • در مطالعات بر روی حیوانات مشخص شده ،این ماده سمی بودن خفیفی از راه خوراکی دارد. خوردن مقدار زیادی از این ماده مشکلاتی مثل گیجی، حالت تهوع و استفراغ را دارد.

  • هرگز به فردی که بیهوش است چیزی نخورانید. در صورت هوشیاری فرد دهان وی را با آب تمیز شستشو داده و فرد را وادار به استفراغ نکنید. به فرد هوشیار 240 تا 300 میلی لیتر آب بخورانید به پزشک مراجعه شود.

تماس با پوست

  • مطالعات نشان داده که در اثر تماس با ایزومرها زایلین تحریک، قرمزی و سوختگی های حساسی ایجاد می کند. این تاثیرات اغلب پس از گذشت زمانی حدود 1 ساعت بعد از قطع تماس برگشت پذیر می باشد.

  • لباس های آلوده را از تن خارج کرده پوست را با آب و صابون شستشو دهید. اگر علائم و نشانه های تحریک آشکار شد به پزشک مراجعه کنید.

  • نحوه حفاظت : دستکش ، لباس و کفش مقاوم در برابر مواد شیمیایی استفاده شود. دوش و چشم شور ایمنی در محیط های کار با این ماده الزامی است.

تنفس

  • تاثیر اساسی استنشاق بخارات زایلین بر روی سیستم اعصاب مرکزی می باشد که علائم آن عبارتند از سردرد، گیجی، تهوع و استفراغ.

  • در صورت بروز اتفاق منبع مولد آلودگی یا فرد را به هوای آزاد برده. در صورت مشکل تنفسی به فرد دستگاه اکسیژن پزشکی وصل کنید و در صورت قطع تنفس به وی اکسیژن مصنوعی دهید. به پزشک مراجعه شود.

  • نحوه حفاظت : در زمان هایی که تهویه محیط مناسب نمی باشد .و یا برای کنترل ذرات این ماده در زیر حد استاندارد از سیستم های محافظ دستگاه تنفسی استفاده شود.


    برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با قیمت و سفارش محصول با کارشناسان پارس مهر شیمی تماس حاصل فرمایید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *